Model of fruitschaal?
Naar levend model tekenen is best spannend
Voor veel beginnende tekenaars is het een buitengewoon spannende ervaring. Voor het eerst tekenen naar een levend model. En als dat model dan ook nog haar of zijn kleding heeft achtergelaten in de omkleedruimte dan wordt het dubbel spannend. En toch is die op zich wel begrijpelijke spanning voor de eerste keer best wel logisch. Want veel mensen willen het vooral goed doen. Ze zijn bang om af te gaan tegenover de medecursisten, (die trouwens met hetzelfde probleem zitten) maar vooral ook ten opzichte van dat model dat daar staat of zit.
Je mag als model niet eens komen kijken
Sommige tekenaars en schilders willen liever niet eens dat je als model even komt kijken. Zo slecht beoordeelt men soms het eigen werk. Want allicht loopt een model ander een keertje het atelier in om eens te kijken wat er van haar of hem op papier is vastgelegd. En dat model wordt misschien wel behoorlijk beledigd door het feit dat u haar een paar kilo zwaarder hebt gemaakt of hem een paar jaar ouder…En dat is natuurlijk totaal overbodig.Een ervaren model is wel wat gewend
Een ervaren model vangt dat op. Die herkent deze aarzeling van kunstenaars en zal toch altijd een positieve houding blijven houden. Het model vindt vanuit de eigen ervaring ook altijd goede dingen in het werk van de cursist. Dus voor die rare, puur op emotie gebaseerde angst is echt geen enkele reden.Je wordt nu eenmaal niet altijd even flatteus afgebeeld
Modellen, en zeker de meer ervaren modellen zijn dat echt wel gewend. Als ze zich moesten identificeren met alle manieren waarop ze vastgelegd worden (te dik, te dun, te lang, te kort, te oud, te jong en noem maar op) dat zouden ze het niet zolang als model hebben volgehouden. En een beginnend model zal er rekening mee moeten houden dat zich dit voor kan doen. Niet iedereen zal je even elegant afbeelden. Ik ben ook wel eens van mijzelf geschrokken. Dat heeft elk model op zijn tijd maar dat kan ook heel grappig en komisch zijn, zonder het werk van de kunstenaar af te branden.Iedereen moet ergens beginnen
Nee, een ervaren model begrijpt heel goed dat iedereen het vak van modeltekenaar moet leren en dus ergens moet beginnen. En dat alle begin moeilijk is. En men is zich van die drang naar een bepaalde vorm van perfectie ook heel goed bewust.Een model is een soort fruitschaal of stilleven
Een model is – met alle respect voor het lastige vak- voor de meeste kunstenaars niet meer en minder dan een stilleven of een fruitschaal. Bij een fruitschaal hebben we immers ook te maken met allerlei ronde vormen die in een bepaalde verhouding tot elkaar staan. En dat is met het tekenen van een model in feite niet anders. In beide gevallen tekenen we –oneerbiedig gezegd- bollingen en uithollingen. In allerlei verhoudingen en afstanden tot elkaar.modeltekenen naar levend model kan eenvoudiger
En als u als kunstenaar het model zo leert zien, dus als een soort van stilleven, dan wordt het een stuk gemakkelijker werken.De druk van "Ja, maar, het moet wel goed lijken" gaat eraf en het is allemaal niet zo geforceerd meer.
En maak u beslist niet ongerust over de reactie van die levende fruitschaal die daar op die verhoging zit.
Die reactie van dat model zal beslist ontzettend meevallen. Die is niet erger dan de reactie van een echte fruitschaal. Ook niets dus.
